از خودم بدم میاد که عاشق شدم
از خودم که انقدر راحت دلم لرزید حالم به هم میخوره
دیگه میخوام تمومش کنم دیگه بسه من غرورمو از دست نمیدم دیگه به خاطر خنده هیچکس دلم نمیلرزه دیگه با حرف زدن با هیچکس ضربان قلبم بالا نمیره دیگه تموم میشه خدایا این بازی مسخره رو تموم کن...!!!
سخت است درک کردن پسری که ؛
غم هایش را خودش میداند و دلــــــــش ... که همــــــــه تنها لبخندهایش را میبینند ... که حـــــــــــــــــــــــــسرت میخورند به خاطر شاد بودنش ... به خاطر خنـــــــــــــده هایش ... و هیچکس جز همان پسر نمیداند که چقدر تنـــــــــــهاست ... که چقدر میترسد! از باخــــــــــــــــــــــــتن ... از اعتــــــــــــــــــــــماد بی حاصلش ... از یخ زدن "احســـــــــــــــاس"
روزی مـــــی رســــد
کــــه یـــک پـــارچـــــه ی ســـفــــیــــد...
پــــایـــان مــــی دهــــد بـــه مـــــن... بـــه شــیــطـنـت هـــایــــم... بــه بــازی گــــوشــــی هـــایــم... بـــه خـــنــــده هــــای بــلـــنـــــدم... روزی کــــه بــا دیــــدن عـــکــــس هـــایــــم؛ بـــــغـــــض مـــــی کــــــنـــنــــد و مــــی گــــویـــنــد: دیـــوونــــه؛ دلــــمــــون واســـت تــنـــگ شــــده...
بـــه ســـلامتـــــی روزی کـــــه نـــیـــســتـــم...
بــعــضــــــی وقــتـــا مــجــبــــــوری تـــو فــضـــــای بـــغـــضــــــت بــخـــنــــــــــدی... دلــــت بــگـــیـــــره ولـــــی دلــگـــیـــــری نــکـــنـــــــی... شــــاکـــــی بــشــــی ولـــــی ؛ شــکـــــایـــــت نــکـــــنـــــــی.... گـــریــــه کـــنـــــی امــــا نــذاری اشــکـــات پـــیــدا بــشـــن... خــیــلـــــی چــیـــزا رو بــبــیـــنــــــی؛ ولـــــی نــدیــدش بــگـــــــیــــری.... خــیـــلــــی حــــرفـــا رو بــشــنـــوی ولــــی نــشــنـــیـــده بـــگـــــیـــــــری....
ســـیـــاهـــــی قـــلــــب هــــــا؛
از زیـــــــادی گــــــــنــــاهــــــان اســـــت...
و زیــــــادی گـــــنــــاهـــــــان ؛
از فـــــــرامــــوشـــــــی " مـــــــــرگ " ؛ و فــــــــرامـــــــوشــــــــی مـــــــرگ ؛ از زیـــــــادی آروزهــــــا... و زیــــــادی آرزوهــــــا از دوســــت داشــــتـــن دنـــیــــــا... و دوســـــت داشــــتــــن دنــــیــــــا ؛
در راس هـــــمـــــــــه خـــــــــطـــــاهــــــاســــــــت...
گـــــاهــــی بـــایـــد یـــاد گــــــرفت
هــمــیــشــــه دلـــی کــــه بــرات مــــی تــپــــد
مـــــانــــــدگــــــــار نــــیــســـــت...
بـــایــــد یــــاد گـــــرفـــت کــــه قــــدر بــعــضـــــی لــحـــظـــه هــــا را بــیــشــتــــر دانــســت... بـــایـــــد یـــاد گــــرفــت گــــاهــــی مــمــکــــن اســــت آنــقــــــدر " تـــنــهــــــــــــا " شـــوی؛ کـــــه هـــیــچ چـــشـــمـــــی اتــفــاقــــی هـــــم ؛
تـــــــو را نـــبــیــــنـــــــــد....
گـــفــتـــم: بــا ایـــن هـــمــــه گـــــنــــاه..
گــــفــت: مــگـــــر نــمــــی دانــــی "خــــــــداســــت؛"
کـــــــه " تــــــــوبــــــــــه" را از بــــنـــده هــــــایـــــش قــــبـــــول مـــــی کــــــنـــد!!؟؟؟؟ گــــــفـــتـــم: دیــــگـــــر روی تــــــوبـــــه نـــــــدارم... گـــــفــــت: ولــــــی خـــــــدا عـــــزیــــز و دانــــــاســــت؛ او آمـــــرزنـــــده ی گـــــنــــاهــــــان و پــــذیــــرنــــــده تــــــوبـــــــه..
چــقـــدر ســخــتــــه آدم خـــــودش بـــاشــــه
و دنــیـــــای خــــــودش...!
چــــقــــدر ســخـــتـــــه کـــســـــی مـــعـــنـــــی
نــگــــاه خــســتـــت رو نـــفــهـــمــــــه...
چـــقــــدر ســخـــتــــــه بـــه هــــمــــه لـــبــخـــنـــــد بــــزنــــــی؛
و تـــوی دلــــت ی دنــیــــا غــــم بــــاشــــــه...
چــقــــدر ســخـــتـــــه دلـــــت گــــــرفـــتـــــــه بــــاشـــــه؛
و ی بــــغـــض تـــــوی گــــلـــوت داشــــتــــه بــاشــــــی؛
امـــــا مـــجـــبـــور بــــاشـــــی بــخـــنــــــدی...
چــــقــدر ســـخـــتــــه دلـــــتــنــگ بــــاشـــــی
امــــا مـــجـــبـــور بـــــاشـــی
دلـــتــنــگــــــیــــات و ســــرکــــــوب کـــــنـــــــــی....
چـــقــــدر ســـخـــتــــه وقـــتــــی هـــمــــه مــیــخــــنــــدن؛
نــــاگــــهــــان بـــا ی جـــمـــلـــــــه دلــــت بــگــــیـــــره
و آرام آرام تــــو دلــــت اشـــک بــریــــزی و بـــشـــکـــنــــــــی....
چــقــــدر ســخـــتــــه مــــوضــــوعــــی کـــــه
دلـــــت رو بـــه آتــیــش مــیـکــشــــه رو بـــشـــنــــوم
و مـــجـــبــــور بــــاشــــــه
بــــه اجــبــــار لــبــخـــنــــد بـــزنــــی و بـــگـــــی
مــــــهــــم نــیـــســــت....
چطور دلت اومد بری؟ ها چطور؟ تو رو قرآن بگو چطور دلت اومد بری؟؟؟ اونشب برای آخرین بار دست منو گرفتی گفتی خدانگهدار تنهام گذاشتی رفتی!! نه نــِـِـِـِــه باور نمیکنم اصلا نمیخوام تصورشو کنم... بیا برگرد خواهش میکنم برگرد... برگــــِـِِـِـِـرد... برگرد... هنوز میرم یه وقتایی تو اون کوچه که باریکه، تو نیستی ولی می بینم تو رو با اینکه تاریکه... یه مَرده توی اون کوچه خیالت رو بغل کرده... نمیدونه کسی که رفت محاله دیگه برگرده، محاله دیگه برگرده! منم تنها کنار تو کنارم جای خالیته، کنارت پر شده انگار حواست به کناریته، حواست به کناریته... خیال کردم دیونم که... خیال کردم تو رو دارم... کنارم کسی نیست اما بازم میگم دوستت دارم، بازم میگم دوستت دارم! بین منو تو دیگه هیچی مثل قدیم نیست... نشونی از روزایی که حرفشو میزدیم نیست... تازگیا حال منه بغض منو خرابی!! ببخش صدایه گریه هام نمیزاره بخوابی، ببخش صدای گریه هام نمیذاره بخوابی...! ببخش اگه این آخرا دیگه دوستت نداشتم، اگه بجز خاطره هام چیزی واست نذاشتم، چیزی واست نذاشتم...
به تـــــ♥ـــو که می رســــــــــم... تب می کنمــــــــــ، به تـــــ♥ـــو که می رســــــــــم... هوس آغوشتـــــــــ میسوزاندم، به تـــــ♥ـــو که می رســــــــــم... لبــــــــــــــانم از عطشت له له میزنند، به تـــــ♥ـــو که میرســـــــــــــــم... نگاهم خمـــــــــــــار نگاهت میشود، به تـــــ♥ـــو که میرســـــــــــــم... تقصیر تـــــ♥ـــو نیستـــــــــــــ، نفسهـــــــــایت دیوانه ام میکند ...تقصیر من نیستــــــــــ...
دســتـــانـــــــــــِ مـــــرا بـــگـــیـــــــــــــــــــــــر... حســـــرتــــــــــــــ نمیــــــگـــــذارد تـــــــو را فـــراموشـــــ کنم و عِشــــــقــــــ مانـِعی ایسـتــــــــــــ قلبی تنهـــــــــــــــــــا نگاه تو می تواند مانـِــع از اینـــــــ مرگــــــ شود "دوســتتــــــ دارمــــــ"